Bij beide hoorden ook Herinneringen. Met een hoofdletter ja, het waren immers tastbare herinneringen. En Heilig. Zo wordt er nog steeds met verjaardagen, als echt alles in gebruik is, een bordje gebruikt van de Eerste HC van Fabio. Heel oneerbiedig ligt daar dan appeltaart of zo op. Terwijl het eigenlijk aan de muur moet hangen. Of, als het dan toch gebruikt wordt, niet voor appeltaart maar een hostie of zo. Fabio gaat er zondermeer van uit dat hij daar nog ooit op afgerekend wordt. Bij Petrus, aan de Hemelpoort. Alleen dit staat al voor het vagevuur. Dat is Fabio wel duidelijk.
En als het dat niet is dan is het wel de Ondankbaarheid.
Want Fabio wou liever een RIH.
Maar die kwam er nie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten